« երբ դու երրորդն ես էնքան էլ հաճելի չի, երբ դու երրորդ աղջիկն ես էնքան էլ հեշտ չի․․․․
փոքր եմ, մատներս, մեջքս ցավում են, բնությունը սիրուն ա․․․ քույրերիս հետ եմ, շուտ զարթնել, էկել ենք դաշտ, որ մինչև արևի վառելը հասցնենք խոտը քաղենք, պամիդորները հավաքենք, տանենք տուն․․․ ծառի վրայի խեժը ծամոնի պես ա․․․ բանջարեղենով լցված պարկերը բարձր տեղ ենք դնում, որ հեշտ վերցնենք, դնենք մեջքներիս ու տուն տանենք․․․ ծիծաղում ենք․․․
մատներս սևացել ա, պոպոկը պետք էր մաքրել, մուրաբա սարքել ձմեռվա համար․․․ վաղը դասի եմ, մատներիս սևը քարով մաքրեմ հետո ժավելաջրով լվամ․․․ մեծ քրոջս շորերը պետք ա հագնեմ․․․․
դպրոցն ավարտում եմ, պետք ա քննություն հանձնել համալսարանի համար․․․ «դու մի սովորի, աղջիկ ես, ախպերդ մյուս տարի կընդունվի, դու մի՛ դիմի»․․․․ մենակ կանգնած եմ համալսարանի բակում, սպասում եմ քննությունների արդյունքներին․․․ ընդունվել եմ, ուրախ եմ, բայց մի րոպե․․․ տանն ի՞նչ եմ ասելու, ո՞նց․․․․ էլի տեղին չեմ․․․․
ուսանողական հանրակացարանում եմ ապրում․․․․ լավ եմ սովորում․․․ շաբաթ, կիրակիները գյուղ եմ գնում, մերոնք շատ ուրախ չեն, որ սովորում եմ․ «տանը մնայիր, գործ անեիր, օգնեիր, մի շաբաթ-կիրակիով ի՞նչ»․․․․ մի տարի մնաց
23 տարեկան եմ:
-ամուսնանալու տարիքն ա․․․․
-մեկին գտեք, ամուսնացրեք ․․․․
-լավ էլ գործ ա անում, մեր տղու հետ ամուսնացնենք․․․․․
առավոտս ուրիշ տանն ա․․․․ չե՞մ աշխատելու, բա սովորա՞ծս․․․․
խոնավ տանը՝ որ կարգին դուռ էլ չունի, երեխաներիս հետ ապրում եմ․․․ առավոտ գործի եմ, երեխեքիս շորերը հարդուկեմ, որ առավոտ դասի են, փոքրին էլ մանկապարտեզ տանեմ․․․ «գայիր, գյուղում ապրեիր, գործ կանեիր, կօգնեիր, շաբաթ-կիրակի գալով մեզ հեչ չես օգնում, իբր հարս ես․․․․»
գործարանում հաշվապահ եմ աշխատում, ասում են, որ գործարանում աշխատողներին տուն են տալու․․․ էսօր վերջին մուծման օրն ա, տղայիս ծնունդն ա․․․․ հիմա մեր տունն ունենք, ես՝ երեքի հետ, հավաքվում եմ, տեղափոխվեմ, իմ տուն՝ ԻՄ ․․․
քայլում եմ քաղաքի փողոցներով, ամեն ինչ հանգիստ ա, ուժեղ եմ ինձ զգում․․․ դժվար ա երրորդ աղջիկը լինել, դժվար ա կին լինել, բայց կինը շատ ուժեղ տեսակ ա․․․․․»
-----
Մեր կողքին կանայք են ապրում՝ կյանքի իրենց պատմություններով, պատմություններ՝ որոնք կրում են հասարակության խտրական վերաբերմունքը կանանց նկատմամբ: Այս պատմությունները միևնույն ժամանակ ցույց են տալիս կնոջ ուժը, պայքարը սեփական սեռի գոյության համար: «Մեր կողքի կանայք» շարքով նպատակ ունեմ ցույց տալու, որ կնոջ ամենօրյա կյանքը պայքար է, որ փոփոխությունը միայն ցույցերն ու հեղափոխությունները չեն բերում, որ անհատական մակարդակում մի բան փոխելը կարևոր է, որ մի կնոջ պատմությունը կարևոր է․․․․․
#ՄերԿողքիԿանայք շարքին կարող եք միանալ նաև դուք՝ գրելով ձեր կամ ձեր կողքին ապրող կանանց պատմությունները:
Comments
Post a Comment