թո՜ղ

մի՛ ձևավորիր ինձ,
մի՛ ձևափոխիր
թո՛ղ լինեմ,
թույլ տուր քայլեմ,
թո՛ղ շնչեմ
թո՛ղ տարածվեմ
ծխախոտի ծխի պես։
մի՛ ձևավորիր,
մի՛ ձևափոխիր տեսակս,
թո՛ղ անտեսակ մնամ,
թույլ տուր տարբեր լինեմ,
թո՛ղ չպատկանեմ։
մի՛ տեղավորիր քո երազներում,
մի՛ սահմանիր ինձ,
թո՛ղ անսահման մնամ,
թո՛ղ ապրեմ։
մի՛ կերտիր ճամփաս,
գծեր մի քաշիր,
թո՛ղ ազատ մնամ,
անկերտ թող ճամփաս։
մի՛ բեր ինձ արև,
մի՛ ստիպիր շողալ,
թո՛ղ լուսնին մնամ,
թո՛ղ գիշերանամ։
մի՛ ստեղծիր կերպար
մարմնիս համար,
մի՛ ձևափոխիր կերպար հոգուս մեջ,
մի՛ լուսավորիր,
թույլ տուր մութ լինել,
մի՛ շքեղացրու,
թույլ տուր պարզ լինել։
մի՛ արժեզրկիր ...
մի՛ արժեզրկիր կարիքները իմ,
հեգնանք մի՛ նետիր արժեքներիս մեջ,
մի՛ խառնիր միտքս քո սուտ նորմերով,
մի՛ դասակարգիր,
թո՛ղ անկարգ մնամ։
մի՛ արա, հեռու՛,
մի՛ դիպչիր կյանքիս,
մի՛ ուղևորիր անիվները իմ,
թո՛ղ քայլեմ, կանգնեմ,
հակառակ գնամ,
մի՛ ձևավորիր ընթացքը կյանիքս։
մի՛ տեղավորիր քիթդ կյանքիս մեջ,
մի՛ դասավորիր քայլերս հերթով,
թույլ տուր ձախողեմ,
թո՛ղ սխալ լինեմ։
մի՛ ամաչեցրու,
մի՛ փչարցու պահս,
թո՛ղ գոռա՜մ, պոռթկա՜մ,
թո՛ղ ազատ լինեմ։
հեզ ու հլուի պիտակ մի՛ կպցրու,
մի՛ ասա.
֊աղջի՛կ, պիտի լուռ լինես,
պիտիներ մի դիր սեռիս արանքում,
թո՛ղ ինձ մարդ լինել,
մարդ, ոչ թե՝ տիկնիկ,
մի՛ ասա.
֊աղջի՛կ, դու պիտի՛, պիտի՛,
պիտի՛ չգնաս դու այդքան հեռու,
պիտի՛ չխոսես, չքննադատես,
պիտի՛ ընդունես, չհակաճառես,
պիտի՛ խոնարհվես ու չառճակատես,
պիտի՛ սոսկ լսես ու լուռ կատարես ...
մի՛ արա,
թո՛ղ ինձ,
թույլ տուր տապալվեմ,
թող ինձ կործանվեմ քո պատկերներում,
թող իմը լինեմ,
թող ձևավորվեմ,
թող ձևափոխեմ ընթացքս ազատ,
թող ազա՛տ, ազա՛տ, ազա՜տ ես լինեմ,
թող ապրեմ, մեռնեմ,
թող ինձ՝ ես լինեմ։