արի միասին քայլենք իմ էջերով
ու լինենք բոլոր տողերում, անցնենք բոլոր բառերի կողքով, զգանք բոլոր բառերը։ արի ուղղակի
լինենք բոլոր էջերում, որոնք քիչ են թերթված ու զգույշ թերթենք նախորդը՝ հաջորդին անցնելու
համար։ արի գնանք ու ապրենք իմ պատմությունների մեջ, դու չես հոգնի, գիտեմ, այնտեղ
քո կյանքն է, այն ինչ դու սիրում ես․․
արի ապրենք իմ տողերում ու շնչենք
բոլոր պահերը՝ այնտեղ եղած, ու հավերժ դրանք պահենք մեր հոգում ու միայն մեզ հասու
դարձնենք․․․
արի լինենք իմ էջերում ու հերթով
բարձրանանք բոլոր տողերով, ինչպես կբարձրանայինք կասկադի աստիճանները։ բարձրանանք մինչև
վերջ ու հենց հասնենք վերջին էջի վերջին տողին, միասին կանգնենք ու վերևից նայենք բոլոր
էջերին՝ իբրև քաղաքի․․․
արի շրջենք իմ էջերով ու հետո
նստենք մի տողի վրա ու լուռ հետևենք գիշերվա գալուն, նստենք ու զգանք պահը, երբ լույսը
կամաց-կամաց քչանում է, երբ ցերեկը հեռանում ու ժամանում է երեկոն․․․ արի երկար
նստենք ու սպասենք գիշերվա գալուն, խոսենք գիշերից ու զգանք ինչպես ենք մենք էլ գիշեր
դառնում ու գրենք էջեր այդ էջի մասին․․․ շրջենք գիշերով գրված բոլոր էջերում ու թող քամին մեղմ շրջի
ամեն էջը ինչպես հիմա է շրջում՝ կարծես զգալով, որ այն արդեն լիքն է ․․․․
արի քայլենք նոթատետրումս, ու
թող քեզ ցույց տամ, բառերով արված, նկարները քո․․․ ես քեզ ցույց
կտամ բառերը, որոնք ժպիտդ են նկարել, հետո նրանք՝ որոնք միայն աչքերդ են ֆիկսել։ շրջենք
էջերովս ու ցույց կտամ նկարները, որտեղ քայլում ես, դրանք շատ են և կրում են ամեն մի
քայլդ։ կտեսնես նկարները, որոնք արել եմ քեզ թաքուն հետևելով, երբ դու քայլում էիր
հոգուդ փողոցներով ու գիշերվա պատմություն էիր ստեղծում․․․ թե կուզես
ցույց կտամ մատներիդ նկարները՝ մեղմ շարժման մեջ․․․ կանցնես այն նկարներիդ կողքով, որտեղ դու ուղղակի անցնում ես,
և նրանց կողքով, որտեղ դու կանգնել ու մնացել ես էջումս՝ իբրև հոգուդ մի կտոր…
արի
շրջենք, ու թող նկար դառնա պտույտը այս․․․
Comments
Post a Comment